McEtten Family History

Pepin of Herstal From Wikipedia, the free encyclopedia Pepin (also Pippin, Pipin, or Peppin) of Herstal (635/45 ??? 16 December 714) was the Mayor of the Palace of Austrasia from 680 to his death and of Neustria and Burgundy from 687 to 695. He was also the first mayor of the palace to "reign" as Duke and Prince of the Franks and he by far overshadowed the Merovingian rois fain?ants. Pepin, sometimes called Pepin II and Pepin the Middle was the grandson and namesake of Pepin I the Elder by the marriage of Pepin I's daughter Begga and Ansegisel, son of Arnulf of Metz. That marriage united the two houses of the Pippinids and the Arnulfings which created what would be called the Carolingian dynasty. Pepin II was probably born in Herstal (H?ristal), modern Belgium (where his centre of power lay), whence his byname (sometimes "of Heristal"). As mayor of Austrasia, Pepin and Martin, the duke of Laon, fought the Neustrian mayor Ebroin, who had designs on all Francia. Ebroin defeated the Austrasians at Lucofao (Bois-du-Fay, near Laon) and came close to uniting all the Franks under his rule; however, he was assassinated in 681, the victim of a combined attack by his numerous enemies. Pepin immediately made peace with his successor, Waratton. However, Waratton's successor, Berthar, and the Neustrian king Theuderic III, who, since 679, was nominal king of all the Franks, made war on Austrasia. The king and his mayor were decisively defeated at the Battle of Tertry (Textrice) in the Vermandois in 687. Berthar and Theuderic withdrew themselves to Paris, where Pepin followed and eventually forced on them a peace treaty with the condition that Berthar leave his office. Pepin was created mayor in all three Frankish kingdoms (Austrasia, Neustria, and Burgundy) and began calling himself Duke and Prince of the Franks (dux et princeps Francorum). In the ensuing quarrels, Berthar killed his mother-in-law Ansfled and fled. His wife Anstrude married Pepin's eldest son Drogo, Duke of Champagne, and Pepin's place in Neustria was secured. Over the next several years, Pepin subdued the Alemanni, Frisians, and Franconians, bringing them within the Frankish sphere of influence. He also began the evangelisation of Germany. In 695, he placed Drogo in the Burgundian mayorship and his other son, Grimoald, in the Neustrian one. Around 670, Pepin had married Plectrude, who had inherited substantial estates in the Moselle region. She was the mother of Drogo of Champagne and Grimoald, both of whom died before their father. However, Pepin also had a mistress named Alpaida (or Chalpaida) who bore him two more sons: Charles and Childebrand. Just before Pepin's death, Plectrude convinced him to disinherit his bastards in favour of his grandson, Theudoald, the son of Grimoald, who was still young (and amenable to Plectrude's control). Pepin died suddenly at an old age on 16 December 714, at Jupille (in modern Belgium). His legitimate grandchildren claimed themselves to be Pepin's true successors and, with the help of Plectrude, tried to maintain the position of mayor of the palace after Pepin's death. However, Charles had gained favor among the Austrasians, primarily for his military prowess and ability to keep them well supplied with booty from his conquests. Despite the efforts of Plectrude to silence her rival's child by imprisoning him, he became the sole mayor of the palace --and de facto ruler of Francia-- after a civil war which lasted for more than three years after Pepin's death Pepijn van Herstal, geb. ca. 645, gest. Jupile sur Meuse, 16 december 714, de naam ???van Herstal??? is afkomstig van ??n van zijn landgoederen, zijn leven werd beheerst door de voortdurende strijd, eerst om de macht later de vergroting van het frankische rijk. Hij trad pas op de voorgrond in 680 toen hij bij de dood van de koning van Austrasi? met hertog Martin van Champagne (in tegenstelling tot eerdere theori?n, noch zijn broer noch zijn neef) een overheersende positie verwierf. Austrasi?, sinds enige jaren onder het juk van Neustri? kwam in opstand maar Ebro?n, de hofmeier van Austrasi?, is hen te sterk. Pepijn en Martin vluchtten verschillende kanten op, Martin verschanste zich in Laon en werd het eerste aangevallen, Ebro?n wist hem over te halen zich met zijn leger aan zijn zijde te scharen maar vermoordde allen zodra de stad zich opende, kort daarop werd Ebro?n vermoord door een edelman Ermenfried die direct naar het hof van Pepijn vluchtte aldus voedsel gevende aan het gerucht dat Pepijn de aanstichter van de moord was. Ebro?n???s opvolger Warraton sloot vrede met Pepijn, deze vrede was echter van korte duur, Gislemar, zoon van Warraton, verdreef zijn vader en voerde opnieuw oorlog, Pepijn werd verslagen bij Namen maar toen Gislemar meteen daarna overleed, keerde Warraton terug als hofmeier en het werd opnieuw vrede, bij Warraton???s overlijden in 686 nam zijn schoonzoon Berchaire zijn positie in en op aandringen van de weduwe van Warraton, Ansfl?de, viel hij Pepijn opnieuw aan, ditmaal wist Pepijn echter een eclatante overwinning te behalen, Tertry 687, hetgeen hem de macht over Austrasi? geeft, Berchaire leefde weliswaar nog enkele jaren (tenminste tot october 688, en pas bij zijn dood nam Pepijn positie als hofmeier van koning Thierry III van Austrasi? in en plaatste ??n van zijn getrouwen, Norbert, op zijn positie in Neustri?, in 700 vervangen door Grimoald, zoon van Pepijn, terwijl een tweede zoon Drogo, Bourgondi? ging regeren met de titel hertog van Champagne. Pepijn was nu op het toppunt van zijn macht, weliswaar regeerde de merovingische koning maar Pepijn besliste, er waren echter regelmatig problemen aan zijn grenzen en de rest van zijn leven vocht hij met wisselend succes tegen de saksen, friezen en alemanen. Het priv? leven van Pepijn werd bepaald door familiedrama???s, getrouwd sinds 691 met Plectrude uit ??n van de machtigste families van Austrasi? (vgl. 50), bij wie hij de zoons Drogo en Grimoald had, had hij een tweede echtgenote Alpa?de met als zoons Karel en Childebrant, tussen beide vrouwen, elk met hun eigen aanhang, bestond een enorme haat hetgeen culmineerde rond 705 met de moord op de prelaat van Luik, St. Lambert, aanhanger van Plectrude, kort daarop stierf Drogo en in april 714 werd Grimoald gedood op de graftombe van St. Lambert; tegen het einde van zijn leven stond Pepijn geheel onder de invloed van Plectrude en benoemde als zijn opvolger een bastaardzoon van Grimoald, mede uit wraak op de moord van Grimoald, dit ten koste van de zoons van Alpa?de en vier zoons van Drogo, die waarschijnlijk niet onschuldig waren aan deze moord. Deze fragile opvolging had desastreuze gevolgen kunnen hebben voor de opbouw van het rijk, ware het niet dat Karel, zoon van Alpa?s, kort na Pepijn???s dood wist te ontsnappen. 9. Alpa?s of Chalpa?s. Van haar is niet veel bekend behalve dat zij reeds de tweede vrouw van Pepijn zou zijn geweest toen die nog getrouwd was met Plectrude, de theorie dat zij eerder een concubine was dan zijn echtgenote lag natuurlijk voor de hand, zij werd door verschillende bronnen genoemd, o.a. de kroniek van Fr?d?gaire waarin ze beschreven wordt als ???noble et charmante???, maar aangezien deze kroniek geredigeerd werd door Childebrand, broer van Karel Martel, is dit amper objectief te noemen. Uit een tweede biografie van St. Landbert zou blijken dat deze kerkvorst Pepijn regelmatig zijn huwelijk met Alpa?de verweet omdat Plectrude nog leefde, reden dat deze vermoord werd op aanstichten zelfs van Alpa?de, het vervolg laat zich lezen als een ???bloedige- roman, echter een uit die tijd daterende eerdere biografie van St. Landbert gaf aan dat Landbert vermoord werd door handlangers van Dodo als wraak op de moord van Dodo???s ouders op instignatie van Landbert; Alpa?de werd hierin wel genoemd als rechtmatige echtgenote van Pepijn maar zonder haar op enigerlei manier bij de moord te betrekken